• Laura

    Wensen

    Een paar maanden geleden kwam ik al tot de ontdekking dat karma echt bestaat. Sindsdien blijft de kosmos maar niet-te-negeren bewijzen op me afvuren. Ik vraag, zij serveert. Het gros van mijn wensen wordt ingewilligd, hoe onvoorstelbaar dat ook lijkt. Ik vraag, zij serveert. De bezorgtijd is meestal minder dan die van een gemiddelde bestelling op bol.com.

    Opvallende constante is dat elke wens in eerste instantie niet verpakt is als gebed; ik zit niet ‘s avonds in bed met gesloten ogen te smeken richting de almachtige karmagoden. Wel spreek ik mijn ongenoegen met een bepaalde situatie uit bij vrienden, als een soort biecht. M’n vrienden zijn vervolgens gelijk getuige van de kleine wondertjes die even later plaatsvinden. Een hele constructieve biecht dus. Zie ik nog niet zo snel gebeuren na een ouderwetse biechtsessie bij de pastoor om de hoek.

    Zo kwam ik op een regenachtige dag net uit de suup, waar ik van mijn laatst geld bruine bonen had gehaald. Ik was compleet in mineur over mijn absente toekomstplannen. Koud uit de supermarkt liep ik vriend Robin tegen het lijf, die me uitnodigde voor een kop koffie. De kok aldaar trakteerde me op een goddelijk maaltje rendang, mijn lievelingseten. Bij thuiskomst had ik twee postvakberichten die mijn status in één klap veranderden naar een optimistische beginnende ondernemer.

    Verzuchtte ik eergisteren dat ik nodig weer goede seks moest, staat een dag later mijn ex-scharrel op de stoep met viagra.

    Het zou me haast paranoia maken. Soms waan ik me in een remake van The Truman Show. Zitten mijn vrienden me soms stiekem te filmen, waarna een enorm team van de ‘Doe een wens’-stichting in samenwerking met de Oprah-show, John Williams en Martijn Krabbé er alles aan doet om mijn wens in te willigen? Ben ik elke week het onderwerp van een verhitte strijd om wie het snelste of creatiefst mijn probleem oplost?

    Het komt in dat geval wel heel goed uit dat ik mijn tv heb weggegeven. Was er daarom ineens alleen maar pulp op de buis? Zodat ik dat ding zat was? Verklaart ook gelijk waarom de Volkskrant haar identiteit wijzigde naar populistische krant met matige columnisten en uitgemolken onderwerpen. Ook wel héél toevallig dat mijn modem en Macbook het hebben begeven waardoor ik amper meer internet.

    Bij dezen dan: ik zoek een Macbook.

    Laura Louwes studeert English language and culture

    Foto Reyer Boxem