‘Neem jij, Ineke, Nicolas aan tot je wettige echtgenoot?’ Ineke begint te lachen en kijkt in de ogen van haar KEI-genoot. ‘Ja’, zegt ze volmondig. Het eerste KEI-huwelijk is gesloten.

‘Culturele geliefden’, dat zijn de woorden waarmee de ambtenaar van de culturele stand de huwelijksvoltrekking opent. Ze gaat gekleed in een zwartwit gestipte rok en een hoge hoed. Haar knalroze zonnebril maakt het toneelstukje compleet. Het bruidspaar treedt wat onzeker naar voren en geeft elkaar de rechterhand.

Op het Open Air festival, op de derde dag van de KEI-week, kunnen de eerstejaars studenten elkaar eeuwige trouw beloven. Ineke (18) en Nicolas (19) ontmoetten elkaar in hun KEI-groepje: vandaag treden ze in het huwelijk. Ze nemen plaats voor de ambtenaar. Echter, de ambtenaar vindt dat hun outfit nog wat te wensen overlaat en geeft het bruidspaar een hoedje.

Button

De culturele ambtenaar is Edith (58) van CAST, de vereniging voor culturele activiteiten: ‘Beloven jullie elkaar eeuwige trouw, ook in brakke uren, na een KEI-nacht?’ spreekt ze plechtig. Dat Nicolas van Duitse komaf is, brengt haar niet van de wijs. In het Duits vervolgt ze haar speech.

Als beide hebben geantwoord met ja, bukt de ambtenaar om de bezegeling rondte maken. Ze geeft de bruid en de bruidegom een button die ze bij elkaar opspelden. Dan worden ze gefeliciteerd, onder het luide gejoel van hun KEI-groep.

Ineke is na de huwelijksvoltrekking helemaal gelukkig. ‘Ik bevind me in een roze waas van geluk, het was heel mooi’ zegt ze, terwijl ze in de gele zitzak ploft. Nicolas bevestigt met de woorden: alles prima.

Deze ‘roze waas van geluk’ is geen lang leven bezworen. Het huwelijk is 24 uur geldig.