Het gevaarlijke raam van Huize Harry

De rust is weergekeerd in Huize Harry, maar de schrik zit er nog in. Vorige week donderdag vielen er op een huisfeest vier mensen uit het raam van het studentenhuis aan de Blekerstraat. ‘Hoe het kon gebeuren, weten we nog steeds niet’, zegt een van de bewoners.

Achter de grote oude voordeur verschijnt de trap naar de eerste verdieping. Duidelijk een studentenhuis, met de gekleurde gordijnen en gekke objecten aan de muur. Ze laat de kamer zien waar het gebeurde. Twee grote ouderwetse ramen, met wit afbladderende verf op de kozijnen, bieden uitzicht uit op een sombere muur.

‘Hier gebeurde het’, vertelt ze, terwijl ze haar handen om het handvat van het raam vouwt. ‘Zoals je ziet, het is nogal diep’, zegt ze, terwijl ze de ramen openduwt.

Onderburen

Beneden is een kleine, donkere binnenplaats, verborgen tussen de huizen. Er staan fietsen en er ligt wat troep, maar het ziet er vooral uit alsof je er bijna niet kunt komen. ‘Ik stond op de gang toen het gebeurde’, vertelt ze verder. ‘Waarschijnlijk hebben mensen tegen de hendel aangeleund, waardoor het raam opensloeg. We gissen er allemaal naar hoe dit heeft kunnen gebeuren, maar waarschijnlijk zijn daardoor de ramen opengeslagen. We hadden geluk dat de onderburen thuis waren, anders hadden we er niet eens bij kunnen komen.’

Hoewel het kozijn op een halve meter van de grond zit en de ramen hoog zijn, lijkt het niet logisch dat er zomaar vier studenten uitvallen. ‘Ik denk dat iemand in de val houvast heeft proberen te zoeken en misschien daarmee meer mensen mee heeft getrokken’, zegt ze. ‘Maar zeker weten doen we het niet.’

Folie

Haar huisgenoot komt binnen en vertelt over het beruchte folie op de muren. ‘We hadden inderdaad decoratie op dit raam gedaan, maar het raam ernaast was gewoon zichtbaar. Het was duidelijk geen muur’, zegt hij, terwijl hij kijkt naar de plaats waar het gebeurde. ‘En het was ook geen zuipfeest. Niemand was naar mijn mening dronken. Het was gewoon een gezellig feest, totdat dit gebeurde. We stonden juist op het punt naar de stad te gaan.’

De studenten zijn blij dat het goed is afgelopen. ‘Alle vier maken ze het goed’, zegt de student, met een zichtbare opluchting op zijn gezicht. ‘Ook de beide meiden zijn er weer helemaal bij. Wat we nu vooral willen is dat de rust terugkeert. Het was nogal een week.’

 

19-12-2013