Het bijzondere van het open access tijdschrift is dat het de verwerkingskosten niet per artikel, maar per auteur berekent. Als een onderzoeker eenmaal ‘lid’ is, kan ie zijn leven lang publiceren. ‘Het is een interessant initiatief’, zegt Peter van Laarhoven van de UB. ‘We willen gewoon kijken of mensen happen.’

Van Laarhoven wilde eigenlijk vorig jaar al geld uittrekken om wetenschappers te stimuleren zich bij PeerJ te melden – de UB steunt op die manier vaker vernieuwende uitgeefinitiatieven – maar dat werd toen afgeblazen. Nu het echter is opgenomen in Web of Science en een hoge impactfactor heeft (Q1), is het plan weer van de plank gehaald.

Allemaal lid

De UB betaalt de kosten voor de eerste 36 RUG-auteurs. Dat geld kán snel op zijn, geeft Van Laarhoven toe. ‘Het is namelijk zo dat als een artikel meerdere auteurs heeft, ze allemaal een lidmaatschap moeten hebben’, zegt hij. ‘Het tijdschrift zit in de biomedische hoek en daar heb je vaak acht of negen auteurs.’

Zelfs dan blijven de kosten echter beperkt. Reguliere tijdschriften vragen vaak honderden tot duizenden euro’s aan ‘article processing charges’. Zelfs negen maal de prijs van een standaard lidmaatschap van 99 euro is dus peanuts. ‘En als het geld op is, trekken gewoon nog eens de portemonnee’, zegt Van Laarhoven. ‘Dat kan Bruin nog wel trekken. We willen het tijdschrift gewoon onder de aandacht brengen.’