Binnen speelden de fanatiekelingen, buiten hingen brakke studenten in het gras. Met een biertje in de hand moedigen ze hun teamgenoten aan vanaf de zijlijn. Het jaarlijkse DKV toernooi is traditiegetrouw de afsluiting van het seizoen. Een feestje moet het zijn, het gaat niet meer om de punten.

Dit geldt ook voor Lisette Veenstra en Sanne Geling. Ze doen mee aan het buitentoernooi. ‘Het gaat wonderbaarlijk goed. We zijn allemaal brak en moe van het gefeest gisteren, maar de sfeer zit er lekker in. Bovendien helpt onze improvisatieyell; tijdens de wedstrijden roepen we gewoon hardop wat we denken’, vertelt Lisette.

‘Het is heel relaxt allemaal’, zegt Sanne. ‘Officieel moet je met z’n zessen spelen, maar als je met twee of drie spelers in het veld staat, is het ook goed.’

Feestjes

Vrijdagavond was de aftrap van het internationale volleybaltoernooi met een feest in de Kokomo Beach Club. Na de blacklight party stonden alle teams om tien uur ‘s ochtends weer op het veld. Vanwege het zesde lustrum was er zaterdagavond opnieuw een feestje, ditmaal in het Stadspark. Zondag werden de finales gespeeld.

Vanaf september is het negenkoppige bestuur bezig geweest om alles op poten te zetten. ‘Er doen ook buitenlandse teams mee’, vertelt bestuurslid Dion Koolhaas. ‘Er zijn Amerikanen, Duitsers en er is ook een team uit Engeland.’

De volleyballers sliepen in de stad of in tenten op het naastgelegen grasveld. Om negen uur ‘s ochtends was er de wake-up call. Tijdens de avonden reden er bussen tussen de feestlocaties en de sportvelden.