‘Zo’n bedrag is voor een normale student nauwelijks op te hoesten’, zegt journalistiekstudent Kirsten Kamphuis. Op Facebook wordt er flink geklaagd door medestudenten. ‘Ze hebben dringend geld nodig bij de RUG geloof ik…’

‘Het ligt vaak ingewikkelder dan studenten denken’, reageert onderwijscoördinator Sanna Buurke. De kosten voor de dikke reader van de minor Media en journalistieke cultuur IV bestaan vooral uit auteursrechten, reproductiekosten en een opslag voor het gebruik van de reprodiensten, legt ze uit.

‘Hij is 500 bladzijden dik. Zodra je een tekst uit een boek gebruikt van meer dan 10.000 woorden moet je copyright betalen. Er staan ruim dertig lange artikelen in, en dan begint de teller te lopen. Dat is zo’n 40 euro’, rekent Buurke voor. De rest van het bedrag gaat dus op aan het printen en bundelen van het papier. ‘En digitaal mag niet. Dat is in strijd met het auteursrecht.’

De klapper is relatief duur, erkent Buurke. ‘Maar uitzonderlijk is het niet. Bij rechten hebben ze ook readers van deze prijs. En je hoeft voor het vak geen boek van 80 euro te kopen. Het is lastig om een geschikt handboek voor dit vak te vinden, dus hebben we besloten om deze reader samen te stellen. We hebben ons best gedaan om het aantal artikelen waarover auteursrecht moet worden betaald, zo beperkt mogelijk te houden.’

Op Facebook worden al druk afspraken gemaakt om de reader samen te kopen, of om het inzage exemplaar in de bibliotheek massaal te kopiëren. ‘Dat kunnen ze doen. Ik kan het niet tegenhouden’, zegt Buurke. ‘Maar dat copyright is er ook niet voor niets.’

En daar weten studenten journalistiek toch alles van.