Op het dakterras van de vereniging aan de Brugstraat drinkt het bestuur koffie. Een paar meter verder sjouwen twee bouwvakkers de zonnepanelen het platte dak op.

‘Wat een geluk dat de zon schijnt!’, glundert preses Tessel van Manen. ‘Die koffie doen we elke dag’, zegt ze er direct achteraan, ‘het is niet dat we controleren of de werklui het goed doen.’

Dat platte dak, dus. Als de werklui straks weg zijn, ziet niemand meer dat er zonnecellen liggen. ‘Dat is jammer’, zegt Van Manen. ‘We hadden ze graag op ons schuine dak gehad. Vanaf het dakterras kunnen alle leden het dan zien. Daarnaast leveren de panelen meer stroom op een schuin dak.’

Bizar veel stroom

Het was echter financieel aantrekkelijker ze op het naastgelegen kantoorgebouw te leggen, dat een ander adres heeft dan de sociëteit.

Vicepreses Jochem Andriessen, die zich samen met Van Manen sterk maakte voor de panelen, schrok zich een ongeluk toen hij dit jaar in het bestuur van de vereniging kwam. ‘Het is echt bizar hoeveel stroom wij gebruiken. Er is bijvoorbeeld één ruimte waar de apparatuur 92 procent van de tijd overbodig aanstaat.’

‘Zonde’, vindt ook Van Manen. ‘Daarom zijn we begonnen met bespaaracties. Tijdschakelaars op de koelingen, nieuwe LED-lampen en vervanging van de oude boilers. Die bespaaracties zijn goedkoop en binnen twee à drie jaar terugverdiend, iedereen was er blij mee.’

Bespaartips

Ook loopt er een actie om Albertushuizen milieubewuster te maken. ‘Alle huizen hebben een e-mail gekregen met bespaartips. Als ze filmpjes maken van een uitgebikt vriesvak of de vervanging van een gloeilamp, kunnen ze die opsturen. Het winnende filmpje wint een bespaarpakket.’

Toen de twee over zonnepanelen begonnen, stuitten ze op een muur van kritiek. ‘Zoiets begint ambitieus, maar dan blijkt het best duur. Die zonnepanelen verdien je in 10 à 15  jaar terug. Maar omdat we zoveel gebruiken, bespaart het relatief weinig.’

Hoeveel dan? Van Manen wil het niet zeggen. ‘Maar het is echt niet veel.’

Kritiek omgeslagen

De plannen om samen te werken met Grunneger Power, Platen Duurzame Technieken en de gemeente kwamen wel snel van de grond. En uiteindelijk is het ze gelukt. ‘Heel geinig’, grinnikt Van Manen, ‘de kritiek aan het begin is omgeslagen in lovende reacties. “Wat leuk dat jullie hebben doorgezet!”, krijgen we nu veel te horen.

Nu hopen ze dat oud-leden en besturen de komende jaren vaker zonnepanelen plaatsen. Van Manen: ‘De infrastructuur is zo dat er nog veel meer panelen kunnen komen.’

Metershoge ladder

Eigenlijk willen de twee zelf ook kijken hoe het er op het dak uit ziet. Met knikkende knieën klimmen ze de metershoge ladder op. ‘Euh, best hoog. Snel weer naar beneden’, glimlacht Andriessen zenuwachtig.

Intussen loopt een bouwvakker met zonnepaneel op de schouder dezelfde metershoge ladder op.

‘We hopen een eerste stap in duurzaamheid voor studenten in Groningen te zetten’, zegt Andriessen. Nobel streven. Jammer alleen dat de Friese studentenvereniging Bernlef nét iets eerder was.

(≠)Update 5 juni: Vindicat laat bij monde van preses Marc Boom weten dat het niet plaatsen van zonnepanelen een bewuste keuze was. ‘ Wij hebben enorm geïnvesteerd in andere milleuvriendelijke oplossingen zoals de luchtbehandeling en lichtsensoren. Ook de plastic bekertjes hebben we gekozen op basis van duurzaamheid.’