Zijn lange haren zijn geknipt, hij heeft een jasje aangetrokken (‘die is van de kringloop’) en zijn baard getrimd. De campagne is begonnen en de UK is het startpunt. ‘Ik ga straks een kopje koffie drinken met een aantal studieverenigingen en we zijn net bij de KEI geweest’, vertelt hij met een glimlach.

Nekharen recht overeind

Bij sommige mensen gaan de nekharen rechtovereind staan bij het horen van zijn achternaam. Zijn broer Willem wist jaren geleden de universitaire politiek herhaaldelijk op z’n kop te zetten. En een paar maanden geleden deed Berthil precies hetzelfde.

Hij was het middelpunt van een interne strijd bij de Groninger Studentenbond (GSb). Zeven leden, waaronder Berthil Bos, werden uit de vakbond gezet omdat ze vonden dat het bestuur niet goed functioneerde. Enige probleem: met het wegsturen van Bos verloor de Studentenbond ook z’n zetel in de universiteitsraad. Bos besloot zelf verder te gaan en sloot zich aan bij de Onafhankelijke Studenten Raad (OSR), een partij die tot dan toe de belangen behartigde van Hanzestudenten. Maar bij de verkiezingen enkele weken later ging hij alsnog onderuit en moest hij de universiteitsraad verlaten.

Er valt wat te kiezen

‘Dat voelde niet goed’, zegt Bos. ‘Er hadden toch bijna 500 studenten op ons gestemd. Die willen we nog een kans geven op een goeie club. En nu de GSb weg is, is die ruimte er ook. En SOG en Calimero (red: de huidige studentenpartijen in de universiteitsraad) lijken te veel op elkaar. Met ons valt er weer wat te kiezen, we hebben de ervaring en we zijn onafhankelijk.’

Berthil Bos (rechts) met partijgenoot Thom Heemstra.

Bos was misschien afwezig, maar na zijn vertrek uit de uraad heeft hij niet stil gezeten. ‘Het was eigenlijk niet helemaal de bedoeling, maar ik ben in september voorzitter geworden van de OSR. Na mijn vertrek bij de GSb wilde ik een leuk clubje van de grond helpen. De OSR bestond twee jaar, had 3 zetels bij de Hanzehogeschool, en was makkelijk uit te bouwen.’

Geoffrey gaat vlammen

De afgelopen maanden heeft hij extra bestuursleden gezocht en de partij nieuw leven ingeblazen. ‘Onze extern heeft voor het leven geborreld. Maar dat heeft wel geholpen, bij de Hanze weten ze ons nu te vinden.’ Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus wil Bos terug naar de RUG.

Zijn partij wil zich vooral sterk maken voor de ‘toegankelijkheid tot het hoger onderwijs’. ‘Daar staan we voor. We gaan het beleid van de universiteit controleren en kijken wat dat beleid betekent voor de student. En dan bedoel ik de universiteit als geheel, we gaan ons niet druk maken over draadloos printen. Hoe kun je zonder belemmering doen wat je wilt doen: namelijk studeren. Het gaat echt niet slecht aan de universiteit, maar het kan nog beter.’

Maar hij gaat niet zelf opnieuw in de uraad zitten. Zijn rechterhand en strijdmakker uit de GSb-tijd Geoffrey Bergman denkt na over de functie. ‘Hij gaat vlammen’, zegt Bos. ‘Maar er hebben zich ook meer leuke kandidaten gemeld.’ Daarnaast hoopt hij op een steunlijst; een lijst met bekende namen uit de studentenwereld die vooral dient om stemmen te trekken.

Energydrankje

‘Verkozen worden is natuurlijk al lastig genoeg. Maar we komen dit jaar wel in aanmerking voor die 1500 euro campagnegeld van de universiteit en hebben een promotiebureau dat met ons wil werken. Een stem in ruil voor een blikje energydrank zou vroeger ondenkbaar zijn geweest, maar nu heb ik daar iets minder moeite mee.’

Bos gaat voor één zetel in mei en hoopt stiekem op twee. ‘Maar eerst gaan we de straat op en zo goed mogelijk ons best doen’, zegt hij. En als zijn plan lukt en de OSR weer in het zadel zit, maakt hij misschien wel in Leeuwarden zijn bachelor af. ‘Misschien ga ik daar wel de medezeggenschap in, dat lijkt me wel wat. Nee ik kan het niet loslaten, dat zit in de familie’, grapt hij.