Hij schrok om half vier wakker, even later was er overal dichte rook en kon Raoul zijn huisgenoot op de bovengelegen verdieping niet bereiken. ‘Toen ben ik naar beneden gerend, de straat op.’

Daar belde Buurke aan bij de onderbuurman, die toevallig nog wakker was. ‘Mijn telefoon lag midden in het vuur, dus ik kon zelf de brandweer niet bellen.’ De onderbuurman belde direct het alarmnummer.

Alles is er zwart

Het is diezelfde onderbuurman waar de student kunstmatige intelligentie nu, zaterdagmiddag, een kop koffie zit te drinken. In de gang ruikt het naar verbrand plastic. Recht boven ze is de uitgebrande studentenkamer. De ramen zijn er kapot, het plafond is door de brandweer naar beneden gehaald. Alles is er zwart, op de vloer liggen plassen bluswater.

‘Daar begon het vuur’, Buurke wijst naar een hoek van de kamer. Direct naast zijn hoofdeinde. ‘We hebben rookmelders, maar die gingen pas later af. Toen ik wakker werd van het vuur, was er nog niet zoveel rook’. Hij heeft eerst geprobeerd het brandje zelf te blussen. ‘Maar dat bleek onmogelijk, het verspreidde zich te snel’.

Buurke wist dat – in het studentenhuis waar ze met zijn vieren wonen – maar één ander thuis was vrijdagnacht. ‘Toen ik de gang op wilde lopen was daar een hele dichte en giftige rook. Ik wilde naar boven, de trap op, om mijn huisgenoot te waarschuwen. Maar het lukte niet. Als ik die trap op was gegaan, was ik misschien wel nooit meer teruggekomen.’

Dus rende hij naar beneden, de straat op. Nadat de onderbuurman de brandweer had gebeld, zijn ze naar de achterkant van het huis gegaan. Op de tweede etage hing de huisgenoot al met zijn hoofd uit het raam van zijn kamer. Hij kon binnen moeilijk ademen door de rook. ‘Ik wil niet doemdenken, maar gelukkig is hij wakker geworden van het brandalarm.’

Angstige momenten

Toch was het gevaar nog niet geweken. Het was voor hem onmogelijk om beneden te komen, ook omdat er geen brandladder aan de buitenkant van het pand is. ‘Dat waren angstige momenten’, zegt Buurke. ‘De onderbuurman stelde hem gerust en zei dat de brandweer snel zou komen.’

De brandweer was er gelukkig binnen een paar minuten. Met een ladder haalden ze de huisgenoot uit zijn kamer. Uit voorzorg is hij meegenomen naar het ziekenhuis, maar daar is hij zaterdagochtend al uit ontslagen.

Als Buurke de kamerdeur van zijn huisgenoot open doet, moet hij lachen. ‘Bij mij is alles zwart geblakerd en hier is niets gebeurd. Volgens de brandweer is de oorzaak van de brand een kortsluiting in een stopcontact. Toen ze aankwamen was er ook al niet veel meer te blussen, het smeulde alleen nog.’

Verzekering

Bij de onderbuurman wordt in de woonkamer druk met de verzekering gebeld. Dat Buurke daar koffie drinkt is niet zo vanzelfsprekend. ‘We hebben flink veel last van die studenten hierboven gehad’, zegt de onderbuurman.

Ondanks die scheve verstandhouding helpen ze elkaar nu. ‘Tuurlijk, dat doe je toch. We zijn uiteindelijk allebei mensen’, knikt de buurman naar Buurke. En dan: ‘Hoe heet je eigenlijk? Wil je nog koffie?’

Veel mazzel gehad

Of de kamer weer bewoonbaar wordt is nog maar de vraag. Eerst komt de huisbaas om de schade op te meten. Ze hebben sowieso al geëist dat er een brandtrap komt. ‘’Wat als..’, denk je nu wel hoor’, zegt Buurke. ‘We hebben vreselijk veel mazzel gehad dat we rookmelders hebben, allemaal wakker zijn geworden en de brandweer zo snel kwam. Ik wil er niet aan denken wat er anders had kunnen gebeuren.’

Die kamer, daar gaat Buurke zich niet druk om maken. Dat wordt allemaal geregeld met de verzekering. Tot die tijd gaat hij bij zijn ouders in Eelde wonen. ‘Dan zal het hier de komende tijd heerlijk rustig worden’, grapt de onderbuurman.