Drie minuten lang stond hij daar, op het balkon van het Academiegebouw, met een grote glimlach en de zon op zijn gezicht mee te deinen op de klanken van het lustrumlied. De koning stond er ontspannen bij, kletste wat met de rector, zwaaide af en toe en wist moeiteloos de honderden toegestroomde toeschouwers om zijn vinger te winden.

Strak bezoek

[vsw id=”j4djmYq9kDA” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

Even daarvoor had hij tijdens een strak geregisseerd bezoek het lustrum van de universiteit officieel geopend. Om exact vijf voor vier reed de koning in zijn donkere Audi het Academieplein op. En precies vijf minuten later zat hij binnen.

In de Aula kreeg hij een video te zien over de geschiedenis van de RUG, een cassette met foto’s van Sacha de Boer uitgereikt, en werd vervolgens toegesproken door rector magnificus Elmer Sterken en de hoogleraren Janka Stoker en Jan Lokin. De laatste twee benadrukten vooral de verschillen tussen Randstad en Groningen, en haalden allebei de aardbevingen in de provincie aan.

‘Die nuchterheid, daar zit wel een kern van waarheid in’, zei Stoker tegen de Koning. ‘For Infinity is daarom eigenlijk helemaal niet Gronings. Maar daarom is het juist zo’n goed thema. Juist hier waar de aarde wel heel vaak moet beven voor de rest van Nederland zich realiseert dat wij er ook nog zijn.’

Lokin legde met bulderende stem de zaal uit dat de RUG eigenlijk de enige Nederlandse universiteit is met een vlekkeloos verleden. ‘Wat er ook schokt en beeft. Onwankelbaar staat al vier eeuwen lang hier onze academie.’

Geduldig

Net als de koning zelf, hoorde het publiek buiten het allemaal geduldig aan. Een uur moesten ze wachten tot hij weer buitenkwam. En toen barstte het feest echt los.

[vsw id=”L-U99bQkGgA” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]