Niet zoenen met de KEI-kindjes

Niet zoenen met de meisjes, hadden papa's Rik, Frederik en Arnout van KEI-groepje 296 vorig jaar besloten. Maar dit jaar? 'Deze groep is gebekter.'

In de keuken roert KEI-papa Rik nog een keer door de pan pasta. Ondertussen zitten vijftien eerstejaars knus op zijn bank. Ze drinken hun biertje, terwijl ze met elkaar kletsen over studie, familie en financiële kwesties.

Op nummer 37 aan de Hardewikerstraat is het geen timide bedoeling. Als laatste komt Robert (18) uit Londen binnenlopen. De studenten van het internationale KEI-groepje nummer 296 praten en lachen alsof ze elkaar al jaren kennen. Rik onderbreekt het gesprek en kondigt aan dat de maaltijd klaar staat. Iedereen staat op voor een bordje pasta met gehakt. Maar er blijken te weinig borden. ‘Ach, geeft niet. Dan eten jullie eerst en dan was ik wel even af.’

Hun drie KEI-papa’s Rik, Frederik en Arnout wonen samen in één huis en waren vorig jaar voor het eerst KEI-leiders. Dat beviel zo goed dat ze besloten het nog een jaar te doen. ‘Het is leuk de nieuwe studenten wegwijs te maken’, zegt Rik met een biertje in zijn hand.

Losse schroeven

Alle drie dragen ze het paarse T-shirt en het bijbehorende bandje. ‘De avonden zijn voor ons de ruggengraat deze week. Maar als de kindjes overdag dingen willen doen, gaan we ook mee, hoor!’

‘Vorig jaar hadden we een groep met verlegen meisjes. We hadden onderling de afspraak gemaakt dat we niet met ze zouden zoenen. Dit jaar staat die regel op losse schroeven’, zegt Frederik, terwijl hij op de stoep voor zijn huis een sigaret rookt. Deze groep is gebekter dan vorig jaar.

Nikolas (19) uit Duitsland is een van de KEI-kindjes. Hij komt naar buiten lopen en steekt een sigaret op. ‘It’s cool.’

De aankomend student International Business verwacht een toffe week met veel feesten en leuke mensen. Als de eerste groep gegeten heeft, sprint Frederik naar binnen om enkele borden af te wassen. ‘Ik heb onwijze honger’.

 

13-08-2013