Plagiaat blijkt ‘citeren uit eigen werk’

Plagiaat? Nou... het ligt toch iets ingewikkelder. En de uitgever van het teruggetrokken artikel reageerde ook wel erg laat.

In het teruggetrokken artikel van onderzoekers Harry van de Wiel, Willibrord Weijmar Schultz en Mels van Driel was geen sprake van plagiaat, stelt het UMCG. De auteurs citeerden uit eigen werk en dachten dat verwijzing naar de eigen literatuurreview genoeg was. Aan hun eigen verzoek om terugtrekking is pas nu voldaan.

Het artikel uit The Annual Review of Sex Research van 1992 verwees naar research uit een eerder artikel. Diana Bransfield (nu Jeffery) die de zaak aankaartte in 2006 was co-auteur van dat eerdere artikel.

Bransfield ontdekte de zaak in 2006 – zestien jaar na publicatie – en haalde vervolgens verhaal bij de onderzoekers.

‘Het UMCG en de RUG hebben destijds uitgebreid onderzoek hebben gedaan naar de gang van zaken omtrent de betreffende publicaties van de heren Weijmar Schultz en Van de Wiel en geconcludeerd dat er geen sprake was van plagiaat’, zegt woordvoerder Marjolein Bogaard van het UMCG.

Excuusbrief

Wel werd afgesproken dat de onderzoekers een excuusbrief naar de betrokkenen zouden sturen en de editors zouden verzoeken de publicaties in te trekken.

Niet alle uitgevers hebben echter op dat verzoek gereageerd. In twee gevallen is het nog steeds niet gebeurd, zegt Bogaard. The Annual Review of Sex Research trok het artikel pas 18 juni terug. ‘De onderzoekers hebben voldaan aan de destijds gemaakte afspraak. Het is aan de editors om gehoor te geven aan het verzoek’, stelt Bogaard.

Het geval uit 2009 is van een andere orde. Toen was sprake van ‘substantiële overlap’. ‘Over deze zaak hebben gesprekken plaatsgevonden tussen de individuele onderzoekers en de decaan en de ombudsman research van het UMCG. De onderzoekers zijn ernstig berispt met vermelding in het personeelsdossier’, zegt Bogaard.

 

25-06-2013