‘We worden opgeleid, gevormd, en in een strak pak de arbeidsmarkt opgestuurd’, schreef Kilsdonk twee weken geleden in zijn opinie over het studiebeleid aan de RUG.

Zijn ingezonden brief was een rechtstreekse aanval op rector magnificus Elmer Sterken, die verantwoordelijk is voor het onderwijs aan de universiteit. ‘Sterken is misschien wel de personificatie van deze kwalijke manier van besturen. Een econoom het onderwijs laten regelen; niet alleen de studies bij de Faculteit Letteren huiveren’, schreef de student.

Toch is het niet Sterken die van zich laat horen. Omdat de rector magnificus ervan afziet, hebben studentassessor Wouter Kamp (adviseur van het universiteitsbestuur) en universiteitsraadsleden Dalia Daris (plaatsvervangend voorzitter) en Maarten de Wit (SOG) besloten het studiebeleid aan de universiteit te verdedigen.

Groepsproces

‘In Groningen kiezen we niet voor maatregelen die studenten straffen, zoals een bindend studieadvies in latere jaren, maar kiezen we voor meerwaarde die ligt in het groepsproces’, schrijven ze. Via learning communities bijvoorbeeld.

‘De rector ziet er zelf ook veel heil in: “Laten we gebruik maken van elkaars aanwezigheid, elkaar versterken en aanvullen.” De neoliberale econoom Sterken kiest er dus voor om studierendementen te verbeteren door de sociale cohesie en onderlinge controle onder studenten te vergroten.’

Groningen is juist een voorbeeld voor andere Nederlandse universiteiten, vinden ze. ‘Een plek waar studiesucces, kwaliteitsverbetering en een actief verenigingsleven hand in hand gaan.’