De docenten zijn boos omdat ze tot 1 oktober de tijd hebben gekregen om hun werkkamers te verlaten. Ze worden fysiek bij elkaar gezet. ‘We hoeven niet uit te leggen dat wij als mensen en academici – na twee jaar marteling door het faculteitsbestuur –  niet willen worden gestigmatiseerd en apartheid willen ondergaan. Wat is na dit alles de volgende stap? Worden we vriendelijk gevraagd de voordeur te vermijden?’, vragen zij zich af in een open brief.

De ondertekenaars, docenten van de kleine talen, noemen de maatregel ‘schandelijk’. ‘Het besluit schendt persoonlijke rechten en de elementaire principes van menselijke waardigheid, het is in strijd met academische waarden en doet de reputatie van deze universiteit geweld aan. Wij zijn van mening dat de verantwoordelijken zich moeten schamen.’

Steun in de rug

Faculteitsbestuurder Gerry Wakker bevestigt dat de ontslagen medewerkers in een en dezelfde vleugel van het Academiegebouw worden geplaatst. ‘Ik ken de brief niet en wil daarom niet inhoudelijk reageren. Maar de achterliggende reden van het besluit is dat het mensen helpt om bij een reorganisatie, als de deur dicht gaat, daar ook uiting aan te geven, zo blijkt uit heel veel onderzoek.  Het is bedoeld als steun in de rug bij het zoeken naar nieuw werk. Het moet zo makkelijker worden om de knop om te zetten, door mensen uit de omgeving te halen die ze doet terugdenken aan wat er niet meer is.’

Wakker zegt de gevoelens van de ontslagen medewerkers te begrijpen. ‘Ik snap dat ze het nu vervelend vinden. Maar ik hoop dat als ze er over een paar jaar op terugkijken ze het gevoel zullen hebben dat het toch heeft geholpen.’