Wubbo Ockels op ruimteschip Aarde

De Heymanszaal zat stampvol kinderen, trappelend van ongeduld om Wubbo Ockels te zien. Een geslaagde stunt van de Kinderuniversiteit.

Arjen Dijkstra van de Kinderuniversiteit had nog een brugklas van een middelbare school achter de hand. Gewoon, voor het geval hij er niet in slaagde om de Heymanszaal in drie dagen te vullen. Want meer tijd dan dat had hij niet, toen Wubbo Ockels afgelopen week toezegde om naar Groningen te komen.
Maar het was niet nodig. Hij kon ‘vol’ op de website schrijven en moest zelfs nog een tiental liefhebbers teleurstellen. En de kinderen die er wel waren hadden het gevoel dat ze iets speciaals meemaakten, dat de man die beroemd werd als eerste Nederlander in de ruimte en uitvinder van de ruimtevlieger en de superbus, hun college kwam geven.

Mobieltjes uit!

‘Kan iedereen zijn telefoon even uitzetten?’

2013-09-18 15.27.06

Even slikken voor de kids die hun mobieltjes strak op de beroemdheid hadden gericht. ‘Papa!’ klaagt een meisje dat haar gsm niet alleen moet uitzetten, maar zelfs inleveren.

Ockels koos voor het verhaal over duurzaamheid. Of de kinderen wel eens in een auto rijden? Dat later zelf ook nog willen doen? Een vliegreisje misschien, naar New York.
2013-09-18 15.27.34
Maar hij brengt geen doemverhaal. Zijn lezing is juist een dringende oproep. Het kán immers. Die ‘kerncentrale’ – superveilig, superconstant en vrij van politieke inmenging die al 4 miljard jaar zijn werk doe: de zon – die biedt genoeg energie om de wereld 8000 maal van energie te voorzien. Aan ons de taak om het te gaan gebruiken.

Astronautentijd

Toch zijn de kinderen minder gekomen voor het verhaal over zonne-energie. Zij worden het enthousiast als Ockels vertelt over zijn astronautentijd. ‘Dan vlieg je zo snel omhoog dat je met de kracht van 3G in je stoel wordt gedrukt. Weet je hoe zwaar dat is? Teun, wil jij dat voelen? Dan leggen we jou op de tafel met twee andere kinderen bovenop je. Nee… dat wil Teun niet!’ Of wanneer hij de Delftse zonneauto’s laat zien. ‘Wooooow!’

Een grafiekje over de snelheid waarmee het broeikasgas in de atmosfeer toeneemt, of de verspreiding van zonnecellen in Nederland, kan op minder aandacht rekenen. Een paar keer moet Ockels een jongetje krachtig toespreken. ‘Je bent nu op de universiteit en daar houd je je mond!’

Maar de eindyell ‘We zijn allemaal astronaut op ruimteschip Aarde’ valt weer wel in goede aarde. En ze hebben maar wel mooi een echte astronaut gezien.

[vsw id=”Uq7kxjfj02U” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

19-09-2013