Town of Saints

Kamer

Als ik aanbel, duurt het even voor er open wordt gedaan. Wanneer de deur dan toch open gaat staat Harmen Ridderbos wat verdwaasd te kijken. ‘Oh ja, de UK. Sorry, kom gauw binnen. Ik was zo druk bezig dat ik niet door had dat het al zo laat was.’
Als ik de woonkamer van Harmen en Heta binnen stap begrijp ik meteen waar hij zo druk mee bezig was. De kamer ademt Town of Saints. De bank ligt vol met linnen tassen van de band. De vloer ligt vol met de pas gemaakte posters van het aankomende concert in Vera. Er slingeren cd’s rond en verder staat er nog een oude grote leren koffer in de kamer.

Paniek

‘We voelen een beetje de standaard paniek voor een cd-release. We willen proberen Vera vol te krijgen op 12 oktober.’ Het is het afgelopen jaar snel gegaan met de band Town of Saints. Ze speelden in januari op Noorderslag en werden er ‘gespot’ door iemand van het Snowstar label. Een paar maanden later zaten ze al in de No Pussy Blues Studio in Groningen om een cd op te nemen. En deze week stonden ze zomaar bij DWDD te spelen. En kregen ze ook nog eens te horen dat ze verkozen zijn tot 3 FM Serious Talent.

Sinds Harmen Ridderbos (28) en Heta Salkolahti (25, Finland) elkaar in 2010 leerden kennen tijdens een Internationale songwriting workshop in Oostenrijk is er veel gebeurd. En hebben ze vooral veel muziek gemaakt. Samen. En met anderen. Op straat. In huiskamers. En in verschillende bezettingen getourd. Live spelen vinden ze leuk en ze touren graag. Na de cd-presentatie in Vera op 12 oktober gaan ze echt los. Eerst door Nederland, dan door naar Scandinavië, daarna wordt het Italië en als afsluiting nog even naar Duitsland.

Intiem

Voorlopig hebben ze met de toevoeging van drummer Sietse Ros (29) ook hun definitieve bezetting te pakken. Maar hun droom blijft: spelen in een uitgebreide bezetting met bijvoorbeeld blazers, strijkers, noem maar op.

Hotelkamers in plaats van een bank in een huiskamer zou ook best leuk zijn. Er helemaal van kunnen leven. Zou ook tof zijn. Een grote band. Een eigen tourbus. Welke muzikant droomt er niet van.

Koffer

Toch, professionaliteit is leuk maar geen doel op zich. Intieme concerten zullen altijd leuk blijven. Dus dat blijven ze voorlopig ook doen. Bijvoorbeeld in oude kerkjes. Maar vooral lekker spelen. Heel veel spelen. En daar heel gelukkig van worden. Ze zijn er klaar voor. Klaar om groot te worden. Klaar om uit de koffer te leven de komende tijd.

Live

Mis ze dus niet op 12 oktober in Vera. Live is de band waanzinnig goed. Energiek en met een enorme gedrevenheid. Het speelplezier spat er aan alle kanten van af maar tegelijkertijd vliegen ze nergens de bocht uit. Ze mixen op hun nieuwe cd op een hele mooie manier traditionele folk met moderne indie-rock. Denk bijvoorbeeld Arcade Fire of Local Natives. Maar luister eerst eens naar het mooie nummer Trapped Under Ice.

[vsw id=”TaRoRhiJEvw” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]