Ze wisten van niks, beamen Marlous Tiekstra en Anke de Boer, beiden onderzoekers bij pedagogiek. Twee weken geleden kwamen ze op hun werk en ontdekten dat de bomen en struiken uit het tuintje voor de ingang werden gerooid. ‘Heel jammer’, zegt Tiekstra. ‘En er is niet eens een mail over gestuurd.’

De faculteit besloot vorige maand dat het groen plaats moest maken voor fietsenstallingen, omdat studenten én medewerkers er niet toe te brengen zijn de stallingen achter het Nieuwenhuisgebouw te gebruiken. En de buurt klaagt. Ouderen kunnen met hun rollator soms het huis niet uit. En hoeveel waarschuwingsborden er ook hangen, niets helpt.

‘Serieus? Dus er komen stallingen? Ik dacht dat ze het zouden herinrichten’, zegt De Boer. ‘Dus nu krijgen we fietsen voor de deur in plaats van fietsen aan het hek?’

‘It’s so sad’

Ook andere bewoners van het gebouw treuren om het verdwenen groen. Want niet alleen het tuintje voor de deur, ook bomen op het pleintje achter het gebouw moesten wijken. Assistant professor Monica Lopez ontdekte het toen ze terugkwam van een reis uit het buitenland. ‘Ik kon mijn ogen niet geloven’, zegt ze. ‘De bomen waren zo mooi. Deze zomer zat ik er vaak onder tijdens de lunch, of als ik buiten werkte. Het was heel… cosy. Gezellig. Heel raar dat ze zoiets doen zonder onze mening te vragen. It’s so sad.’

Secretaresse Margreet Degen van het ambulatorium van pedagogiek denkt dat er een tussenoplossing mogelijk was. Waarom niet de tuin opknappen én stallingen plaatsen. Bovendien gelooft ze niet dat er echt alles aan gedaan is om de studenten op de stallingsruimte te wijzen. ‘En je moet ze opvoeden. Een tijd geleden kreeg ik een boete, omdat ik fietste op een plek waar dat niet mocht. Sindsdien stap ik echt veel vaker af!’

Opgeblazen

Haar student-assistent Tessa Brouwer is het met haar eens. ‘Ik ben nu derdejaars. Maar in mijn eerste jaar ben ik één keer Hans Knot tegen het lijf gelopen. Die zei dat mijn fiets niet aan het hek mocht. Ik heb het nooit weer gedaan.’

Knot, mediahistoricus en verantwoordelijk voor het beheer van het gebouw, knikt. Opvoeden is de sleutel, maar waar dat bij pedagogiekstudenten aardig lukte, heeft hij geen invloed op bijvoorbeeld de studenten van sociologie. ‘Het is wel triest’, zegt hij, ‘maar we hebben dit lang geleden al bespreekbaar gemaakt. En laten we eerlijk zijn: die tuin werd ook al jaren niet meer onderhouden. Het wordt wel opgeblazen hoor.’

Kom op jongens

Facility manager Jan Stalman betreurt de verwarring. ‘We hebben gewoon een groot probleem met die rotfietsen’, zegt Stalman. ‘Dit is drie jaar geleden al besproken als mogelijke oplossing en toen dacht ik: kom op jongens, laten we het doen. En dan ook meteen het pleintje aanpakken. Maar ja, dat was natuurlijk wat te lang geleden.’

Enkele bomen moesten wijken, omdat hun wortels de fundering van de buren dreigden aan te tasten. Ervoor in de plaats komen struiken, nieuwe betegelingen en bankjes.

De fietsenstalling voor het Nieuwenhuisgebouw moet volgende week klaar zijn.