Maandagavond kwart over zes. De tentamenhal stroomt vol. Buiten ruikt het naar sigarettenrook. Overal verzamelen zicht groepjes studenten. Er klinkt zenuwachtig gepraat. Nederlands en Duits: dit zijn psychologiestudenten.

Vanavond maakt Joël de tentamens research methods en organizational change, een tweede- en een derdejaarsvak. Vandaar de onhandige planning. ‘Ik kwam er twee weken geleden achter, maar had het natuurlijk veel eerder kunnen zien’, blikt hij terug. En nu heeft hij maar twee uur de tijd.

Het klinkt als dé nachtmerrie voor elke student: je volgt een vak en komt er later achter dat het tentamen tóch niet zo handig gepland is. Joël wordt er niet erg zenuwachtig van. ‘Ik dacht: wat kunnen we doen?’

Eigenlijk is hij best tevreden met de oplossing die zijn docent hem gaf. ‘Ik ben best snel. Het is belangrijk dat ik research methods haal, anders mag ik mijn bachelorthese niet schrijven.’

Om half zeven mogen de studenten naar binnen.

‘Hoe het ging? Het eerste tentamen had ik af in 45 minuten en ik was vijf minuten voor het einde klaar’, blikt hij tevreden terug. Nu de cijfers nog even afwachten.