Bij het opengaan van de deur klinkt er een hoop herrie in het Donald Smits Centrum voor Informatie Technologie. Tussen de ijzeren kasten met knipperende lampjes staan twee mannen schroefjes uit een enorm ijzeren apparaat te halen. ‘Dit zijn de laatste dagen van Stella’, zegt Hopko Meijering, die de verhuizing coördineert.

Een van de beste

De supercomputer BlueGene/P werd in 2008 geïnstalleerd en gold als één van de beste computers van IBM.  ‘In die tijd stond de machine in de top 100 van beste computers ter wereld’, vertelt Meijering trots. Wat hem zo bijzonder maakte? ‘Hij heeft een dikke 3000 processoren, met vier cores per processor. Het netwerk was ook 3D, wat de beste communicatie tussen systemen mogelijk maakte’, vertelt Meijering.

Voor een leek zegt dat weinig, maar voor ’s werelds grootste radiotelescoop (LOFAR)  was het apparaat onmisbaar. De Stichting Astronomisch Onderzoek Nederland (ASTRON)  gebruikte de supercomputer om alle gegevens, die via de antennes van de telescoop werden doorgegeven, te verwerken. En de machine deed ook nog eens de wetenschappelijke berekeningen. BlueGene was een  multi-inzetbare supercomputer. Onder degene die ermee werkten werd ze vooral liefkozend Stella genoemd. ‘Net als de BlueGene die ervoor stond.’

Maar aan dit monster komt een eind. ‘De tijd heeft hem ingehaald’, vertelt Meijering. ‘Het is wel een bijzonder moment. Het is het einde van de BlueGene era.’

Loodzwaar

De opvolger van Stella staat al helemaal klaar. Die is volgens Meijering een stuk efficiënter: waar Stella 100 kilowatt uur verbruikte, verbruikt de nieuwe er maar 10. ‘En de nieuwe servers nemen een stuk minder ruimte in beslag’, vertelt hij, wijzend naar een ijzeren kast die tot de helft gevuld is. ‘BlueGene weegt 5000 kilo. Gelukkig heeft ze wielen, anders krijgen we het apparaat nooit weg.’

De nieuwe supercomputer van Astron heeft ook al een nieuwe naam, Colbalt. ‘Dat hebben de mensen van Astron bedacht. Volgens mij is het een knipoog naar de blauwe kleur van BlueGene.’

Op weg naar magazijn

Gisteren is het team van CIT begonnen met afbreken. Donderdag wordt er definitief afscheid genomen van de Stella: 5000 kilo gaat met de lift in onderdelen naar beneden. Op weg naar het magazijn van IBM. Want daar komt Stella vandaan. ‘Het is een bijzonder moment’, zegt Meijering. Grinnikend voegt hij eraan toe: ‘Maar echt pijn doet het niet.’