Personeelsleden uit de universiteitsraad hebben openlijk kritiek op de gang van zaken rond de toekomstige campus in China. Ze vinden dat ze onvoldoende door het universiteitsbestuur worden geïnformeerd om een weloverwogen besluit te nemen, dat het college van bestuur niet voldoende naar ze luistert en dat ze aan de kant worden gezet. Maar er wordt ook naar de studentenpartijen gewezen. Die zouden zich hebben laten verleiden door het universiteitsbestuur om in te stemmen met de campus.

Onzin, vinden de studentenpartijen. ‘Vanuit de personeelskant is wel geroepen dat de studenten op basis van niets hebben ingestemd, maar dat is kul. Er lagen honderden pagina’s die zelfs zo gedetailleerd werden besproken dat het aantal kubieke meters voor een kooi voor proefdieren nog aan bod is gekomen’, zegt Leon Sloots, voormalig fractievoorzitter van Lijst Sterk.

‘Als er iets gebeurt dat echt niet kan, dan trekken we onze steun terug’

Nog niet ingestemd

Volgens de studentenpartijen is in juni ook helemaal niet volledig ingestemd met de campus in Yantai. ‘Het ging ons om het mogelijk maken van de onderhandelingen. Zodat collegevoorzitter Sibrand Poppema naar China kon gaan om te onderhandelen met de partners. Het universiteitsbestuur heeft toen toegezegd dat als er grote veranderingen zijn in het plan voor de branch campus, of als er veel nieuwe informatie komt, dat dan de medezeggenschap mee mag beslissen. We kunnen alsnog nee zeggen als we vinden dat het niet bij de universiteit past, of te veel risico’s geeft of de academische vrijheid niet volledig kan worden gegarandeerd’, reageert SOG-fractievoorzitter Alexander van ’t Hof.

Dat zegt ook Nathalie Niehof, fractievoorzitter van Lijst Calimero. ‘We hebben ingestemd met de onderhandelingen, en volgen de ontwikkelingen op de voet. Want als er iets gebeurt wat in onze ogen echt niet kan, dan trekken we onze steun terug.’

Voordelen

De studenten zien wel veel voordelen in het openen van een zustercampus in China. ‘Demografisch gezien neemt het aantal Nederlandse studenten af vanaf 2020. De noodzaak voor Nederlandse universiteiten om zich te richten op de internationale markt zal hierdoor groter worden’, zegt Sloots. ‘Het is enorm belangrijk dat de RUG dan een sterke concurrentiepositie heeft. Door naar China te gaan neemt het aantal studenten toe. Meer studenten leidt tot meer staf. Meer staf leidt tot meer publicaties. Meer publicaties leidt, of we dat nou leuk vinden of niet, tot een hogere ranking en dat betekent een sterkere internationale concurrentiepositie.’

‘Om relevant te blijven moet de RUG wel inspelen op internationale ontwikkelingen. Het risico van niks doen is groter dan het risico van Yantai’, vult Van ’t Hof aan. ‘En het is ook nu of nooit. Er zijn nu negen branch campussen en er mag er nog eentje bij in China. Doen we het nu niet, dan kan het nooit meer.’

De stap naar Yantai zet de RUG internationaal op de kaart, vindt de fractievoorzitter van Lijst Calimero. ‘Het zorgt ervoor dat we op onderzoeksgebied meer mogelijkheden krijgen en voor studenten wordt het makkelijker om een deel van de studie in het buitenland te volgen.’

Geen deal

Van een deal tussen de studentenpartijen en het universiteitsbestuur is geen sprake, zeggen ze. Dat leek misschien zo, omdat de dag voor de stemming twee leden van Lijst Calimero – de enige studentenpartij die nog twijfelde – door RUG-bestuurder Jan de Jeu werden uitgenodigd voor een gesprek. Maar dat gesprek was slechts ‘informatief’ en heeft geen invloed gehad op de uiteindelijke beslissing, liet oud-raadslid Rowanne Degenhart eerder weten aan de UK.

Niehof is er duidelijk over. ‘Wij behartigen de belangen van de ruim 30 duizend studenten aan de RUG, en niet die van het college van bestuur.’

Toezeggingen

Wel had de partij in juni een aantal eisen gesteld aan het universiteitsbestuur, over onder meer gescheiden financiën, gescheiden accreditatie en beperkte uitstroom van docenten van studies die naar Yantai gaan. ‘Het college van bestuur heeft al die toezeggingen gedaan, en dat heeft onze zorgen tot dusver weggenomen. Samen met de genoemde voordelen was dat voor ons genoeg reden om tijdens die bewuste vergadering in te stemmen.’

Persoonlijke strijd

Wat er volgens SOG en Lijst Sterk werkelijk achter de onvrede van de personeelsleden zit, is een vete met RUG-baas Sibrand Poppema.

‘Alleen Hilly Mast (voormalig voorzitter van de universiteitsraad en lid van de Personeelsfractie, red.) was tegen, ik vermoed omdat ze een persoonlijke vete voert tegen Sibrand Poppema’, zegt Sloots van Lijst Sterk. ‘In haar rol als voorzitter van de raad heeft Hilly vaker informatie vanuit het college geblokkeerd en andersom ook geprobeerd het contact tussen Sibrand en de studenten zo minimaal als mogelijk te houden. Sibrand en Hilly kennen elkaar al sinds vroeger, misschien is het wat zuur dat de een het heeft gemaakt als succesvol bestuurder en de ander niet verder komt dan de medezeggenschap. Ik denk oprecht dat deze hele China-kwestie voor de grootste tegenstander, Hilly, niets meer is dan een gelegenheid om Sibrand dwars te zitten om een kroon op zijn carrière te zetten.’

‘Ze voert een persoonlijke vete tegen RUG-baas Sibrand Poppema’

Ook Van ’t Hof spreekt over een persoonlijke strijd. ‘Als je openlijk zegt dat je Poppema niet meer kunt bijbenen, is dat een soort opgeven en het laat zien dat het niet meer om het onderwerp gaat, maar om een strijd. Het wordt nu heel erg op de persoon gespeeld, op Poppema. Dan neem je eigenlijk jezelf, en de belangen die je behartigt ook niet meer serieus. In een vertegenwoordigingsfunctie moet je boven het persoonlijke uit kunnen stijgen.’

Mast ontkent dat er strijd is. ‘Ik ben niet iemand van persoonlijke vetes. Wel heb ik het nodig gevonden om enkele zaken eens duidelijk te benoemen, met name ten aanzien van het huidige beleid van het college van bestuur. En aangezien Poppema een prominent boegbeeld is van het RUG-bestuur, heb ik hem – gezien zijn functie – erop aan willen spreken. Ik kon overigens over het algemeen best goed met Sibrand Poppema opschieten. Waarom ik dan zo dwars lig op dit moment? Om de RUG te behoeden voor een gigantisch grote stap die nare gevolgen kan hebben voor de toekomst van onze mooie universiteit.’

In kaart

Het laatste woord over Yantai is nog niet gesproken. De studentenpartijen zitten er in elk geval bovenop, verzekeren ze. ‘Afgelopen week, in de commissievergaderingen, is toegezegd dat er een duidelijk overzicht komt waarin het college van bestuur haar toezeggingen in kaart brengt en waar alle vragen van de studenten en personeelsleden, en hun antwoorden, in worden opgenomen. Dit vinden wij een stap in de goede richting’, vindt Niehof.