Dat concludeert De Jonge Akademie, die onderdeel is van het Nederlandse onderzoeksinstituut KNAW. Uit een enquête en interviews met leden en alumni van het platform blijkt volgens gezondheidspsycholoog Andrea Evers, neerlandicus en filosoof Lotte Jensen en wetenschapshistoricus Herman Paul dat subsidiegevers en universiteiten vooral ingesteld zijn op vakgebiedgericht werken.

‘Dat maakt interdisciplinair onderzoek lastig te financieren en bemoeilijkt samenwerking tussen onderzoekers van verschillende pluimage’, zeggen zij.

Cultuurverschillen

Maar het is niet alleen de houding van universiteiten en subsidiegevers die samenwerking tussen verschillende vakgebieden bemoeilijkt. Door onderlinge cultuurverschillen duurt het ook even voordat onderzoekers elkaar wetenschappelijk ‘verstaan’. ‘Daarbij komt dat het veel tijd kost om begrippen en werkwijzen van een andere discipline te verkennen.’

Grensoverschrijdend onderzoek draagt volgens De Jonge Akademie bij aan wetenschappelijke innovatie, omdat er wezenlijk nieuwe onderzoeksvragen, methodes en resultaten door ontstaan. Daarnaast leidt het tot verbreding en verdieping van afzonderlijke vakgebieden. ‘Het genereert discipline-overstijgende kennis en lijkt onontbeerlijk voor het oplossen van complexe maatschappelijke vraagstukken.’

Universiteitsbestuurders zouden daarom interdisciplinair onderzoek moeten belonen en faciliteiten moeten creëren, variërend van goed geoutilleerde laboratoria tot gastprofessoraten, vinden Evers, Jensen en Paul. Ze roepen beleidsmakers op om subsidiemogelijkheden voor interdisciplinair onderzoek te verruimen.