• Ouder
    het komt me de strot uit
    maar ik moet het accepteren:
    ik verlies steeds dagen
    totdat ik niets nieuws meer kan leren
    of iets ouds moet eruit
    dat ook het verlangen naar opwinding oud wordt
    daarna achterhaald
    en ik ernaar verlang te herkennen
    dat er mijn kinderen zijn, en hun kinderen
    en ik me blijf afvragen:
    wat is er met mijn moeder gebeurd
    dat ik gezichten ga verliezen
    tot er alleen een vrouw overblijft
    gehuld in klinisch wit
    die mijn broodje komt smeren en vraagt
    heeft u uw medicijnen al gehad?

    Lilian Zielstra

    Dit is het tweede gedicht van Lilian, RUG-Huisdichter 2013-2014.

    Foto Reyer Boxem