• Fractaal kijkt de vrouw in de spiegel van de wetenschappetra else jekel
    zodat de beginnotitie tot het eind toe overeind blijft
    Haar blik zo ver vernauwd dat ze slechts een motiefdaniël dee
    op kleinere schaal ziet herhaald
    Als haar kleinste gedachte het dieptepunt heeft bereiktgertjan laan
    ziet zij het oog waarmee zij kijkt
    Ze draait zich om en voelt zich goed; ze struikelt,guido van der wolk
    loopt, rent, en daaromtrent
    Alles wat het geval is: de dag als restant van de nacht,jurre van den berg
    gebogen microscopen, een veronachtzaamd ogenblik
    Dat haar verder brengt, buiten de kaders ziet ze meerruth koops van ’t jagt
    dan ze waarneemt, haar handen zijn zacht
    Als poedersneeuw en ademen werk van eeuwen hermachteld brands
    Ze meent: ‘Wat ons toekomt ligt vervat in verval’
    Zo roeit ze grijze massa door. Duivelsas kleeft ondersacha landkroon
    haar nagels. Ze is een onbedoelde methode
    Van herhaling en herhaling. Met harde hand pleurtjoost oomen
    mevrouw in doktersjas haar voorganger in een vuilniszak
    Men treurt niet, het vormt de grond onder haar voeten.jet langerak
    Zij schudt het hersenschimmig ego af en ziet
    De rede van de droom. Naarstig zoekt ze steunannelieke van mens
    in de correlatie, het ultieme
    Is het onverstoorde zo te laten, iemand instoppenpauline sparreboom
    tussen denotatie – ze doet het licht aan
    In die leemte. Tussen theorie en ondervindinglilian zielstra
    zal het altijd blijven kieren, stilaan
    Graaft ze in die kier de resten van haar thuis op.
    Lilian Zielstra
    Dit is het laatste gedicht van huisdichter Lilian Zielstra in de UK. Omdat de RUG 400 jaar bestaat, maakte ze het samen met haar voorgangers Jurre van den Berg, Machteld Brands, Daniel Dee, Petra Else Jekel, Ruth Koops van ‘t Jagt, Gertjan Laan, Sacha Landkroon, Jet Langerak, Annelieke van Mens, Joost Oomen, Pauline Sparreboom en Guido van der Wolk.
    Foto Reyer Boxem