• mijn kind en ik
    achter een paar ogen zitten twee personen
    met dezelfde huid mijn kind
    en ik
    mijn kind zegt pak mijn hand
    en ik maak twee gebalde vuisten
    waarom geen kinderhand
    zich sluiten kan
    achter mijn ogen zit een kind een baldadig kind
    dat uitgroeit
    tot een dader
    hij komt in me wonen en neemt
    mijn beide vuisten over
    het kind mijn bitter kind
    meegezogen in twee witzwarte ogen
    word je een mimiekloze witgeschminkte boze
    het kind staart me aan in zwart en wit
    hij heeft geen hoofd
    maar een gezicht
    Philip Rozema
    Dit is het laatste gedicht van Philip als RUG-huisdichter 2015-2016.